ความหมาย : สำนวนนี้มักใช้กล่าวถึงคนที่เข้ามาทำดีด้วยในตอนแรก ที่คบกัน แต่พอรู้จักกัน คบกันแล้ว หรือสมประโยชน์ของตัวเองแล้ว ก็เปลี่ยนไปเป็นอีกแบบหนึ่ง กลายเป็นคนไม่ดี ไม่น่าคบหาสมาคมด้วย

ตัวอย่าง :

การเป็นคนที่มีนิสัยหรือการกระทำแบบ เขียนด้วยมือ ลบด้วยเท้า จะไม่มีใครอยากคบหา เพราะทำให้เสียความรู้สึก แรกเริ่มที่คบกัน เหมือนเป็นคนดี ทำดี นิสัยดี แต่ท้ายๆ กลับทำตัวแย่ ทำให้เกิดความเดือดร้อน หรือสร้างปัญหา การคบคนแบบนี้จึงไม่มีประโยชน์ แต่ก็ไม่ง่ายที่จะรู้ว่า ใครมีนิสัยแบบนี้ มักจะต้องคบหากันไปสักพักใหญ่ จึงจะแสดงธาตุแท้ แสดงนิสัยที่แท้จริงออกมา

การกระทำในลักษณะ เขียนด้วยมือ ลบด้วยเท้า ของบางคนนั้น เป็นไปเพื่อต้องการบางสิ่งบางอย่าง เมื่อได้อย่างที่ต้องการแล้ว ก็เปลี่ยนไป เช่น ให้คำแนะนำที่ดีในการทำอะไรบางอย่าง แต่สุดท้าย ก็เพื่อตัวเอง เพราะสิ่งที่ได้แนะนำให้ทำนั้น ตัวเองได้ผลประโยชน์

คนที่มีลักษณะ เขียนด้วยมือ ลบด้วยเท้า ทำดีด้วยในตอนแรก แต่กระทำหรือพูดในสิ่งที่ทำให้ผู้คบหา เสียใจ เสียความรู้สึก บางคนก็ไม่ได้ตั้งใจที่จะทำ แต่อาจจะมีเหตุให้ต้องทำ อาจจะเป็นเพื่อนกัน เคยช่วยเหลือกัน แต่มีเหตุไม่คาดคิด อาจจะเป็นปัญหาครอบครัว ทำให้ต้องทำอะไรบางอย่างที่ไม่ดีในตอนท้าย ทำให้ผู้ที่คบกันเสียใจ เสียความรู้สึก แต่บางคนก็มีนิสัยแบบนั้น ซึ่งจำเป็นต้องอ่านคนประเภทนี้ให้ออก ว่าเข้ามาคบหาเพื่ออะไร เพื่อหวังผลประโยชน์อะไรหรือไม่ จะได้หลีกเลี่ยง เพราะการคบคนแบบนี้ มีแต่เสียเวลา หรือเสียทรัพย์ และเสียความรู้สึก แต่คนแบบนี้ก็ดูยาก ต้องอาศัยประสบการณ์ ที่พอจะมีบางสิ่งบ่งบอก ก็คือลักษณะภายนอก พูดดี หลักการดี ดูนิสัยดี มีทรัพย์สมบัติ ดูน่าเชื่อถือ แต่อาจจะไม่ใช่อย่างที่คิด

สำนวน สุภาษิตที่ คล้ายกัน : ขี้เถ้ากลบเพชร